Portali
Ē'JANĖ PARADOKSET ?
Paradokset janė tė gjithė ata faktorė e ato dukuri qė rrinė dhe mund tė ekzistojnė vetėm bashkė, ndonėse mendja e kufizuar e njeriut as nuk e kupton , as nuk e pranon njė fakt tė tillė.
Pėr shembull kėnaqėsia e pakėnaqėsia, gėzimi e dėshpėrimi, lumturia e fatkeqėsia, dija e padija, errėsira e drita, e mira dhe e keqja, kujtesa e harresa, frika e guximi, lindja e vdekja, etj.
Tė gjitha kėto ekzistojnė e rrinė bashkė. Ose, shpesh herė edhe i ndėrrojnė vendet e
tyre, por asnjėra syresh nuk mund tė eliminohet. Sepse, nėse eliminojmė njėrėn prej tyre
kemi eliminuar edhe tjetrėn.
Sepse , pa pakėnaqėsi s'ka kėnaqėsi, pa dėshpėrim s'ka gėzim, pa fatkeqėsi s'ka as fat, pa mėrzi s'ka as lumturi, pa padije s'ka as dije, pa errėsirė s'ka as dritė, pa tė keqen s'mund tė jetė as e mira, pa harresė s'ka as kutesh, pa frikė s'ka as guxim, pa shėmti s'ka as bukuri, pa qyqani s'ka as burrėri, pa vdekje s'ka as s'mund tė ketė lindje.
Ai qė paradokset qė e rrethojnė i kupton, i pranon dhe pajtohet me ta , pa kundėrshtim dhe nė mėnyrė tė qetė, ai ėshtė njeri i lumtur. Kurse ai qė bėn tė kundėrtėn, ai tėrė jetėn e kalon nė mėrzi.
Mirėpo, hareja ėshtė edhe mė shumė se kėnaqėsia, gėzimi e lumturia bashkė. Kur njeriu ėshtė edhe i kėnaqur edhe i gėzuar edhe i lumtur pėr tė vetmin fakt se ėshtė, se ekziston dhe se e kupton jetėn , me tė gjitha anėt e saj pozitive e negative, si njė dhuratė me vlerė tė paēmueshme, atėherė njeriu ėshtė i hareshėm.
Njeriu i hareshėm, pėr egoistėt ose pėr njerėzit me mendje tė kufizuar nuk ėshtė aspak serioz dhe madje nuk ėshtė as " tamam "! Tė gjitha kanė dėgjuar pėr Nastradinin e anektodave. Kur bėnte mot i bukur ai gėzohej. Por, edhe kur bėnte mot i lig ai, prapė gėzohej. " Po tash, kur bėn mot i lig, pėrse gėzohesh, Nastradin ? " e pyetnin. "Tash gėzohem sepse pas motit tė lig prapė do tė vijė mot i bukur".
Njeriu i hareshėm i do tė gjitha. Njeriu i hareshėm u gėzohet tė gjithėve dhe tė gjithave qė ka jeta.
Njeriu i hareshėm dashurinė dhe gėzimin e vet as nuk ua imponon as nuk ua mohon tė tjerėve. Njeriu i hareshėm vetėm rrezaton gėzim e dashuri, sikurse dielli qė rrezaton dritė e nxehtėsi. Ato i merr kush do, ato i refuzon kush nuk i do.
Paradokset janė tė gjithė ata faktorė e ato dukuri qė rrinė dhe mund tė ekzistojnė vetėm bashkė, ndonėse mendja e kufizuar e njeriut as nuk e kupton , as nuk e pranon njė fakt tė tillė.
Pėr shembull kėnaqėsia e pakėnaqėsia, gėzimi e dėshpėrimi, lumturia e fatkeqėsia, dija e padija, errėsira e drita, e mira dhe e keqja, kujtesa e harresa, frika e guximi, lindja e vdekja, etj.
Tė gjitha kėto ekzistojnė e rrinė bashkė. Ose, shpesh herė edhe i ndėrrojnė vendet e
tyre, por asnjėra syresh nuk mund tė eliminohet. Sepse, nėse eliminojmė njėrėn prej tyre
kemi eliminuar edhe tjetrėn.
Sepse , pa pakėnaqėsi s'ka kėnaqėsi, pa dėshpėrim s'ka gėzim, pa fatkeqėsi s'ka as fat, pa mėrzi s'ka as lumturi, pa padije s'ka as dije, pa errėsirė s'ka as dritė, pa tė keqen s'mund tė jetė as e mira, pa harresė s'ka as kutesh, pa frikė s'ka as guxim, pa shėmti s'ka as bukuri, pa qyqani s'ka as burrėri, pa vdekje s'ka as s'mund tė ketė lindje.
Ai qė paradokset qė e rrethojnė i kupton, i pranon dhe pajtohet me ta , pa kundėrshtim dhe nė mėnyrė tė qetė, ai ėshtė njeri i lumtur. Kurse ai qė bėn tė kundėrtėn, ai tėrė jetėn e kalon nė mėrzi.
Mirėpo, hareja ėshtė edhe mė shumė se kėnaqėsia, gėzimi e lumturia bashkė. Kur njeriu ėshtė edhe i kėnaqur edhe i gėzuar edhe i lumtur pėr tė vetmin fakt se ėshtė, se ekziston dhe se e kupton jetėn , me tė gjitha anėt e saj pozitive e negative, si njė dhuratė me vlerė tė paēmueshme, atėherė njeriu ėshtė i hareshėm.
Njeriu i hareshėm, pėr egoistėt ose pėr njerėzit me mendje tė kufizuar nuk ėshtė aspak serioz dhe madje nuk ėshtė as " tamam "! Tė gjitha kanė dėgjuar pėr Nastradinin e anektodave. Kur bėnte mot i bukur ai gėzohej. Por, edhe kur bėnte mot i lig ai, prapė gėzohej. " Po tash, kur bėn mot i lig, pėrse gėzohesh, Nastradin ? " e pyetnin. "Tash gėzohem sepse pas motit tė lig prapė do tė vijė mot i bukur".
Njeriu i hareshėm i do tė gjitha. Njeriu i hareshėm u gėzohet tė gjithėve dhe tė gjithave qė ka jeta.
Njeriu i hareshėm dashurinė dhe gėzimin e vet as nuk ua imponon as nuk ua mohon tė tjerėve. Njeriu i hareshėm vetėm rrezaton gėzim e dashuri, sikurse dielli qė rrezaton dritė e nxehtėsi. Ato i merr kush do, ato i refuzon kush nuk i do.
No Comment.