Portali
Prej pak me shume se nje muaji, jeta e tij kufizohet mes mureve te nje pavioni. Haki Bebja eshte 57 vjec. Ai jeton ne Laprake, por perkohesisht eshte banor i Klinikes se Trajtimit te Varesise Alkoologjike prane QSUT-se.
E ka denuar veten me izolim per pak kohe, per t’i dhene fund jetes me alkoolin. “Nga pija nuk ka pare hajer asnje dhe vendosa ta le”, thote ai. Hakiu ka jetuar gjithmone me alkoolin. Gati gjithe jeten e ka ndare ne dy paralele. “E kam pire qe 16 vjec. U bene gati 40 vjet qe pi. Por tani kam 46 dite qe nuk e ve fare ne goje”, thekson Hakiu. Ai tregon se hallet dhe problemet i dukej se mbyteshin me nje teke raki, a c’te ishte, mjafton ta bente qe te humbiste mendjen.
“Kohet e fundit e shtova pijen nga hallet dhe papunesia. Per momentin i kaloja hallet ndersa kur dilte pija fillonte gjendja e keqe. Kur hipja ne timon, pa pire nje dopio ne mengjes e kisha te pamundur”, pohon ai. E keshtu, doza sa vinte e shtohej, dhe gjerat beheshin perhere e me te zeza per te dhe familjen. “Ne shtepi nuk shkoja dot. Gruaja kishte frike kur shkoja une i pire. Vajza e vajzes qe eshte 4 vjec trembej e as qe me afrohej”, rrefen Hakiu. Pas 46 ditesh ne terapi intensive, jeta e e tij i eshte kthyer normalitetit.
Shoket e tij ne klinike thone se ai eshte gazi i diteve te mbyllura. Ndersa ai vete, ndjen se ka nderruar jete. ”Tani jam mire. Shkova ne shtepi per festat e fundvitit, as me shkonte ne mendje per te pire. Po ka lezet edhe njerzit te presin me buzeqeshje”, thote Hakiu. Nje kthim 180 grade. Shefi i klinikes Shpetim Doksani, thote se Hakiu ishte ne gjendje parakomatike, me dridhje duarsh dhe konvulsione.
Edhe nje jave dhe terapia perfundon. Hakiu do te lere pavionin ku eshte mbyllur prej kohesh, kete here me nje zotim: Jo me alkool! Hallet dhe abuzimi me alkoolin kane formuar nje pikepyetje mbi shpinen e tij. Nje jete e tere a i’a ka vlejtur ?
E ka denuar veten me izolim per pak kohe, per t’i dhene fund jetes me alkoolin. “Nga pija nuk ka pare hajer asnje dhe vendosa ta le”, thote ai. Hakiu ka jetuar gjithmone me alkoolin. Gati gjithe jeten e ka ndare ne dy paralele. “E kam pire qe 16 vjec. U bene gati 40 vjet qe pi. Por tani kam 46 dite qe nuk e ve fare ne goje”, thekson Hakiu. Ai tregon se hallet dhe problemet i dukej se mbyteshin me nje teke raki, a c’te ishte, mjafton ta bente qe te humbiste mendjen.
“Kohet e fundit e shtova pijen nga hallet dhe papunesia. Per momentin i kaloja hallet ndersa kur dilte pija fillonte gjendja e keqe. Kur hipja ne timon, pa pire nje dopio ne mengjes e kisha te pamundur”, pohon ai. E keshtu, doza sa vinte e shtohej, dhe gjerat beheshin perhere e me te zeza per te dhe familjen. “Ne shtepi nuk shkoja dot. Gruaja kishte frike kur shkoja une i pire. Vajza e vajzes qe eshte 4 vjec trembej e as qe me afrohej”, rrefen Hakiu. Pas 46 ditesh ne terapi intensive, jeta e e tij i eshte kthyer normalitetit.
Shoket e tij ne klinike thone se ai eshte gazi i diteve te mbyllura. Ndersa ai vete, ndjen se ka nderruar jete. ”Tani jam mire. Shkova ne shtepi per festat e fundvitit, as me shkonte ne mendje per te pire. Po ka lezet edhe njerzit te presin me buzeqeshje”, thote Hakiu. Nje kthim 180 grade. Shefi i klinikes Shpetim Doksani, thote se Hakiu ishte ne gjendje parakomatike, me dridhje duarsh dhe konvulsione.
Edhe nje jave dhe terapia perfundon. Hakiu do te lere pavionin ku eshte mbyllur prej kohesh, kete here me nje zotim: Jo me alkool! Hallet dhe abuzimi me alkoolin kane formuar nje pikepyetje mbi shpinen e tij. Nje jete e tere a i’a ka vlejtur ?
No Comment.